Review: Sever/Verbreken - Lauren DeStefano [NL&ENG]

(English one is below)

NL versie

Review Sever/Verbreken - Lauren DeStefano

Verbreken is het laatste deel in de trilogie van The Chemical Garden. Rhine is ontsnapt uit de klauwen van haar enge schoonvader Vaughn en probeert haar broer terug te vinden. Samen met Linden en Cecily slaat ze op de vlucht. Zo hoopt ze antwoorden te vinden op al haar vragen.

Toen ik dit boek eindelijk in handen had kon ik niet wachten om het te lezen. Het eerste boek was fantastisch en sprookjesachtig, het tweede wat donkerder en luguberder, maar zeker met een goed verhaal. Het kon niet anders dan dat het derde boek een zinderend einde zou leveren, er stond namelijk ook veel op het spel en er moesten veel vragen beantwoord worden. Jammer genoeg heeft dit boek het niet geleverd.

De eerste honderd vijftig pagina’s worden gespendeerd bij een gekke, oude broer van Vaughn (de oom van Linden) waar Rhine maar blijft door miepen over het feit dat ze haar broer wil gaan zoeken, maar ze blijft daar zitten. Ze doet helemaal niets. Er staat haar niets in de weg en toch blijven we gedurende honderd vijftig pagina’s een beetje rond hangen bij de gekke oude deur. Soms gebeurde er wat, maar dat was dan ongeveer tien pagina’s lang en vervolgens was het weer gezemel. Heel jammer, want ik had toch verwacht dat een boek dat maar 367 pagina’s lang is en in lettergrootte 14 is afgedrukt niet mijn tijd verspild met het rondhangen bij een gestoorde man zonder doel.

Als we dan eindelijk op pad gaan en Rhine’s broer terug zien, blijkt het allemaal één groot complot te zijn. Niet dat dat erg is, dat maakt het juist beter, maar de manier waarop de schrijfster Rowan (haar broer) heeft neergezet laat een zure smaak in mijn mond achter. Veel te ongeloofwaardig.

De uiteindelijke uitleg over wat de Chemical Garden nu betekent komt ook echt pas helemaal aan het einde en wordt zo’n beetje drie keer vaag vernoemd. Oké, dus we vernoemen een serie boeken naar iets wat maar een paar keer voor komt en eigenlijk ook helemaal niet zoveel inhoud … dat is raar.

Rhine doet trouwens ook helemaal niets in dit boek. Wat begon als een krachtige vrouw met een eigen mening en wil, eindigde in een slap aftreksel van een Mary Sue. Zelfs toen iedereen om haar heen dood ging, haar wilde doden, haar alles afnam wat ze liefhad, deed ze niets. Sterker nog, de persoon die de ‘bad guy’ eindelijk van zijn denkbeeldige troon afstootte was niet zij, maar Cecily!

Daarnaast krijg ik het gevoel alsof de schrijfster niet wist wat ze aan het doen was. Het is alsof ze zichzelf in boek 1 en 2 een gat had gegraven, waar ze zich vervolgens in boek 3 weer uit moest wurmen, niet wetende hoe. Zo verzon ze een paar plottwists die totaal uit de lucht kwamen vallen, een land wat blijkbaar helemaal geen last heeft van het virus maar niemand weet hiervan, mensen die plotseling dood gaan zonder logica, mensen die opeens van karakter veranderen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat de ultieme ‘bad guy’ opeens in een goed daglicht wordt gezet, alsof dat er magisch voor zorgt dat we alles wat hij gedaan heeft opeens zullen accepteren. Ik vind het allemaal smakeloos. Toen ik het boek uit had dacht ik: ‘Nou … oké. Was dit het?”

Erg jammer. Gewoon heel erg jammer.

Het enige echte mooie was dat Cecily (één van Rhine’s zustervrouwen) zich prachtig had ontwikkeld over de drie boeken. Ze ging van verwend kreng naar moeder naar een meisje dat voor zichzelf en haar kind opkwam, ondanks dat ze begon als angstig en klein. Het is eigenlijk het enige dat ik bijzonder mooi geschreven vond.

Al met al geen goede conclusie van deze prachtige serie. Ik had zo veel verwachtingen en ben alleen maar teleurgesteld. Dat is altijd jammer.

Sterren: 2/5

ENG Version

Also posted on Goodreads: http://www.goodreads.com/review/show/381109564

Review Sever - Lauren DeStefano

Sever is the last part of The Chemical Garden Trilogy. Rhine escaped from Vaughn’s mansion and tries to find her brother again. She runs away together with Linden and Cecily, hoping to find answers to all her questions.

When I finally got this book into my hands I couldn’t wait to read it. The first book was magical and fairytale like, the second a bit darker and grittier, but it certainly had a good story. I was expecting this book to deliver a spectacular ending, because there was so much at stake and so many questions needed answering. Unfortunately, this book did not deliver.

The first hundred and fifty pages are spent at the house of the crazy, old brother of Vaughn (Linden’s uncle) where Rhine just keeps whimpering about the fact that she wants to go look for her brother, but she doesn’t. She just stays there, doing nothing but cleaning and eating apples all day long. There’s nothing in her way to go search for her brother and yet we keep hanging around this crazy old guy for a hundred and fifty pages. Sometimes something happened, but that was like ten pages long and then we’d have the muttering of Rhine again. Too bad, because I’d expected a book that’s only 367 pages long and is printed in font size 14 to not waste my time hanging around some lunatic without a goal.

When we finally do go look for her brother and actually find him it turns out to be one big conspiracy. Not that that’s bad, on the contrary, but the way the writer gave life to Rowan is disgusting and awkward. Very unbelievable.

The explanation of what the Chemical Garden is, by the way, only comes at the end of the book and is only mentioned like three times. Alright, so we’re going to name a series after something that only happens a couple of times and has no real use … that’s downright strange.

Also, Rhine does literally nothing in this book. What started out with a powerful woman with a voice of her own, ended up being a bad example of a Mary Sue. Even when everyone around her dies, or someone wanted to kill her, or took away everything she loved, she did nothing. More importantly, the person who actually threw ‘the bad guy’ off his ‘imaginary throne’ wasn’t Rhine, but Cecily!

Next to all that, I also get the feeling the author didn’t know what she was doing. It was like she buried herself into a deep hole in book 1 and 2 and had to dig her way out in book 3, not knowing how. She made up a few plottwists that were totally random, a country that had apparently never heard of the virus and nobody knew about them, people suddenly died without there being any logic to it, people changing character all of the sudden. And then I didn’t even talk about the fact that the ‘bad guy’ is displayed as being ‘good’, only he did it wrong (he had the right intentions - or something like that), like that magically makes it okay for him to have done all that sick shit. Like we’d accept that. It’s just distasteful. When I was finished with this book I was like, “Well … okay. Was this it?”

Just a pity. A real pity.

The only great thing about Sever was that Cecily (one of Rhine’s sister wives) had developed beautifully over the course of three books. She went from spoiled brat to a mother to a girl that stood up for herself and her kid, even though she started out as fragile, angsty and small. This is actually the only thing that was well written in this entire book.

Overall, this is not a good conclusion to the wonderful series. I had so many expectations and was only disappointed with the outcome. Such a shame.

Stars: 2/5