Kort Verhaal - Dit kan ik wel, toch?

Wat ruik ik toch? Moeizaam open ik mijn ogen, ze zitten aan elkaar geplakt en mijn oogleden zijn dik. Ik wrijf over mijn gezicht om mezelf wakker te krijgen en voel dat mijn haren aan mijn gezicht kleven. Als ik mijn handen bekijk zie ik pas wat die stank heeft veroorzaakt. Kots.

Naast me ligt de rommel die ik in mijn slaap uit heb gespuugd. Onmiddellijk sta ik op en schrik wanneer ik een paar seconden neem om mijn omgeving in me op te nemen. Ik sta op een zandstrand voor de eindeloze zee. In mijn badpak. Alleen. Met kots.

Het laatste wat ik nog weet, is dat ik op een boot was met mijn vrienden Jacob en Pieter. We waren aan het feesten en ik heb een beetje gedronken. Nou ja, misschien wel veel.

Ik loop naar het water en was mezelf tot ik me weer schoon genoeg voel. Wat je schoon kunt noemen, in deze omgeving. Waar zou ik in hemels naam zijn? Ik kan me echt niet meer herinneren dat we ooit zijn aangemeerd.

Dan zie ik onze boot. Hij is helemaal aan diggelen.

Ik ren naar de boot. ‘Jacob! Pieter!’ Een uur blijf ik hun namen roepen, maar niemand reageert. Ze zijn er niet.

Met schrik besef ik dat niemand zal komen. Ik ben gestrand, in mijn eentje, op een onbewoond eiland.

Wat zou er met de jongens gebeurd zijn? Wat moet ik doen? Help!

Ik sla mezelf voor mijn gezicht om me bewust te maken van mijn eigen gejank. Ik kan er nu niets meer aan doen. Als dit echt een onbewoond eiland is, moet ik voor mezelf zorgen. Ik moet overleven. Dit kan ik wel, toch?

Voedsel, dat moet ik verzamelen. En onderdak, dat moet ik ook regelen. Waarom ben ik nooit bij de scouting gegaan? Ik stamp richting de eerste kokospalm die ik vind en zie er een paar mooie kokosnoten hangen.

Eerst probeer ik omhoog te klimmen, maar dat is geen succes. Telkens als ik bijna boven ben, glijd ik weer naar beneden. Ik bedenk een andere aanpak. Ik haal een stevig stuk hout uit het bos verderop en sla ermee tegen de stam. Een paar kokosnoten vallen naar beneden. Eentje bovenop mijn voet.

‘Godverdomme!’ Ik kijk naar mijn teen, die ondertussen knalrood is geworden en nogal dik uitslaat. In ieder geval heb ik nu voedsel.

In het bos verzamel ik grote bladeren en takken, die overigens flink bedekt zijn met vogelpoep. Met een stokje peuter ik de smurrie van de bladeren af en teken ermee op de kokosnoot die mijn voet vermorzelde. Ik besluit die ene kokosnoot niet op te eten en noem hem Tom. Ik moet iemand hebben om tegen te praten en Tom Hanks heeft het ideale voorbeeld gegeven. Al kijkt Tom niet blij. De derrie is gaan lopen.

Met de takken probeer ik een fatsoenlijk hutje op te zetten. Het zweet breekt me uit, maar het geïmproviseerde stulpje valt constant uit elkaar. Soms lijkt het ook meer op een berg hooi waar een beest doorheen heeft gewroet. Ik pak de kokosnoot op. ‘Jij kon het wel beter, hè? Meneer Hanks.’

‘Alice, wat doe je?’

Van schrik laat ik Tom vallen. Ik draai mijn hoofd en staar recht in het gezicht van Jacob. Pieter komt achter hem staan.

‘Jullie leven nog!’ gil ik, maar als ik eens goed naar hen kijk, valt mijn mond open. Ze dragen Hawaï shirts en zonnebrillen. In hun handen houden ze een drankje.

‘Ik dacht dat jullie…’ stamel ik.

Pieter barst in lachen uit als hij naar mijn kokosnootvriend staart. ‘We hadden niet verwacht dat je zo gestoord zou eindigen.’

Ik wijs omstebeurt naar de boot en dan naar hen.

‘De boot? Ja, we hadden wat problemen. Hij is kapot, want we zijn tegen een rots aangevaren. Jij had jezelf toen al helemaal lam gezopen, dus we hebben je vanochtend hier gelaten, omdat je sliep en je was te zwaar om te dragen,’ legt Jacob uit.

‘We dachten dat je wel wat rust kon gebruiken, met je kater. Je weet wel; zon, zee en strand.’ Pieter grinnikt. Ik staar ongelovig naar de jongens.

‘Het komt goed,’ verzekert Jacob me. ‘We hebben het hotelpersoneel gevraagd of ze een reparatieploeg konden verzorgen en we blijven hier gedurende het weekend. Ze vonden het prima en we kregen ook gratis drankjes! Aardig, hè?’

Mijn neus begint te kriebelen. Aan de linkerkant van mijn lip ontstaat een zenuwtrekje.

Jacob doet zijn zonnebril naar beneden. ‘Dus, hoe was jouw ochtend?’

Review: Unearthly - Cynthia Hand [NL&ENG]

(English one is below)

NL versie

Review Unearthly – Cynthia Hand

 
Dit boek heb ik gekocht naar aanleiding van de goede reviews op Goodreads. Het is alleen (nog) niet uit in Nederland, dus ik heb het in het Engels gelezen, waar ik overigens geen enkele problemen mee had. Ben het zo ondertussen wel gewend, na het lezen van de boeken van Becca Fitzpatrick. Unearthly mag ik zeker niet vergelijken met de Hush, Hush saga; Cynthia Hand kan echt goed schrijven. Dit boek was een echte verademing in de Young Adult literatuur.

Het boek gaat over een zestienjarig meisje genaamd Clara Gardner die een halve engel is. Ze heeft een soort “doel” in haar leven, als Engel. Ze krijgt visioenen van een jongen die ze moet redden, waardoor ze gaat verhuizen naar waar hij woont. Op school ontmoet ze hem, Christian, de jongen uit haar dromen (letterlijk). Maar het gaat niet helemaal zoals verwacht, want ze ontmoet ook Tucker, die ze leuk vindt, omdat hij “gewoon” is en niet uit een visioen komt. Ze gaat op een zoektocht naar wat juist is en wat niet, volgt haar visoenen en moet uiteindelijk keuzes maken die haar lot bepalen.

Als je het korte verhaaltje op de achterkant van het boek leest, denk je: “O, nee, niet weer een engelenverhaal”, maar je zult zeker verrast worden als je het verhaal gaat lezen. Het is namelijk totaal niet cliché geschreven en Cynthia heeft zeker een vernieuwende kijk op het hele engelen en demonen idee. Ik dacht eerst dat ik het totaal niet leuk zou vinden dat je al weet dat Clara een engel is, maar het valt reuze mee. Het verhaal begint pas op het moment dat ze haar eerste visioen krijgt en is nog steeds mysterieus en spannend, zelfs als je al vanaf het begin weet dat ze een engel is.

De schrijfster is ontzettend realistisch te werk gegaan in het beschrijven van de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon. Clara lijkt echt een goed idee te hebben van wat wel “normaal” is en wat niet. Ze kijkt ook naar de vreemde dingen die in haar leven gebeuren als “wat gebeurt hier nou weer allemaal?”. Ze is heel levensecht en nuchter beschreven, wat vrijwel onmogelijk lijkt als je over “ik ben een engel” schrijft, maar het is Cynthia toch gelukt. Ik vind het erg knap.

Het is echt een verademing dat de schrijfster er goed op heeft gelet dat relaties in een boek ook worden opgebouwd en niet spontaan ontstaan. De hoofdpersoon neemt echt de tijd om haar geliefde beter te leren kennen en wordt pas na een tijdje ook echt verliefd op hem. Je ziet de liefde tussen Clara en Tucker in het begin niet aankomen en ergens in het midden denk je “hij vindt haar leuk! Ik wist het wel!”. Ook de zwoele scènes tussen Clara en Tucker zijn om van te zwijmelen. Af en toe zat ik echt als een tienermeisje te grinniken van blijdschap.

De spanning weet ze hoog te houden, het hele boek lang. Cynthia heeft goed gebruik gemaakt van cliffhangers en plottwists. Als je begint met lezen denk je te weten hoe het afloopt, maar uiteindelijk wordt je toch verrast. Ze geeft de lezer genoeg informatie om te denken dat hij of zij weet waar het over gaat, maar toch weinig genoeg dat je geïnteresseerd blijft in de uitkomst. En dat is knap gedaan.

Dit is een fantastisch boek en mag naar mijn mening best wat meer in de belangstelling staan. Dit boek is het zeker waard (in plaats van Hush, Hush – ahem). Er mag zeker een Nederlandse versie worden uitgebracht (ik ben echt verbaasd dat die er nog niet is – uitgevers, wat doen jullie in vredesnaam? Dit is een goudmijn!), zodat ik het mijn vriendinnen kan aanprijzen en er mag op den duur van mij ook een film van worden gemaakt. Dit boek zit op het niveau van de Honger Spelen. Zo’n goed boek is dit! Het laat je echt smachtend achter. Je moet het echt lezen!

Sterren: 5/5

Unearthly (engels) van Cynthia Hand is te koop bij: www.bol.com

Een review van Hallowed (boek 2) van de gelijknamige auteur is hier te vinden: Review: Hallowed - Cynthia Hand [NL&ENG]

 

ENG Version

Also posted on Goodreads: http://www.goodreads.com/review/show/392551057

Review Unearthly – Cynthia Hand

My goodness, where do I begin? This book is a breath of fresh air in the Young Adult literature. I bought this book, because of good recommendations on Goodreads. It’s just not out in Dutch yet, so I read it in English, which is not a problem to me, since I’m used to it ever since I’ve been reading the books of Becca Fitzpatrick. Unearthly is certainly not to be compared to the Hush, Hush saga; Cynthia hand can actually write.

This book is about a sixteen year old girl named Clara Gardner who is half angel and half human. She has this kind of “purpose” in life, as an angel. She gets these visions of a boy who she has to save from a terrible forest fire, so she and her family move to where he lives. She meets him at school, Christian, the boy from her dreams (literally). But it’s not going Clara expected, because she also meets Tucker, the boy her non-angel side likes. She goes on a search for what’s right and what’s wrong, follows her visions and eventually has to decide which choice to make that will decide her fate.

If you read the short story on the back of the book, you think: “O no, not another angel story”, but you’ll be surprised when you start reading. That’s because this story is not written like a stereotypical angelstory. Cynthia has a refreshing look on the subject. At first I thought I wasn’t going to like it (because we already know Clara is an angel and I like finding out), but it’s really not that bad. The story only begins once she gets her vision and it only gets more exciting and mysterious after that, even if you already know she is an angel.

Cynthia wrote about the feelings and thoughts of the lead character in a realistic way. Clara really seems to have a good idea of what’s “normal” and what’s not. She looks at the weird things in her life as if saying “what the heck is going on here?”. She is lifelike and down to earth, which almost seems impossible considering this is a story about a girl who’s also an angel. Cynthia did an amazing job describing all that.

It’s a breath of fresh air that the writer really paid attention to the relationships she describes in the book. They are built up, not just spontaneously exist. The lead character takes the time to get to know her love interest before she actually falls in love with him. Which is not something I can say about “some other” book. – wink –

You can see the love between Clara and Tucker growing with your own eyes. It’s not obviously there at the beginning of the book, but somewhere in the middle you start to think “Oh, he likes her! I knew it!”. The hot scenes between Clara and Tucker are to die for. Sometimes I was giggling and maybe even squealing inside like some teenage girl.

The action is really good in this book and you never feel bored. Cynthia made good use of cliffhangers and plottwists. When you start reading you think you know how it ends, but eventually you are still surprised by the ending. She gives the reader just enough information to think that he or she knows what’s going to happen, but just too little to actually know it for sure. It keeps you wanting to read more, to know the truth. It’s just brilliantly done.

This is an amazing book and in my opinion should be more in the spotlight. This book is definitely worth it (unlike Hush, Hush – ahem). Certainly there should be a Dutch version (I’m surprised there isn’t any – guys, publishers, WTH are you doing up there? This is a goldmine!), so I can tell all my friends to start reading this. And I think there should even be a movie. This book is on the Hunger Games level. That’s how good it is. It leaves you craving for more. You have to read it!

Stars: 5/5

You can find a review of Hallowed (book 2) by Cynthia Hand here: Review: Hallowed - Cynthia Hand [NL&ENG]